Trzy generacje

<h1>Pierwsza generacja</h1>

<h2>1. Wstęp:</h2>

<p>
Wywodziła się z tradycji terminala tekstowego i była prostą graficzną translacją koncepcji dokumentu hipertekstowego o elementarnej funkcjonalności: tekst składał się z następujących po sobie bloków tekstu podzielonych na paragrafy, które tworzyły jeden, ciągły strumień zawierający
<ul>

• <li>listy
• <li><a href="..........">odnośniki hipertekstowe</a>
• <li>a przede wszystkim bloki tekstu wrzucone w hierarchiczna sekwencję tytułów i śródtytułów

</ul>
poszczególne bloki były rozdzielone liniami poziomymi <hr>

<h2>2. Rozwinięcie:</h2>

<p>
Była to ograniczona ilość technik wynikająca z wczesnego stadium rozwoju standardów wystarczających dla czasów powolnych modemów, prymitywnych komputerów i pierwszych wersji przeglądarek internetowych; ilustracje jeśli się zdarzały były albo niewielkimi akcentami graficznymi albo stanowiły oddzielną i samodzielną część witryny; strony pierwszej generacji były w zasadzie wyłącznie tekstowe, z przeważnie szarym tłem;
</p>

<p>
Chociaż oczywiście pojawiały się ilustracje, ale zwykle nie odgrywały żadnej roli w budowaniu strony wizualnej witryny, była to ilustracja do tekstu lub niewiele znaczący ozdobnik.
</p>

<p>
Rewolucją w tamtych czasach było pojawienie się menu po lewej stronie
</p>

<h2>3. Podsumowanie:</h2>

<p>
Liniowa koncepcja była po prostu surową sekwencją prezentacji danych (tekstu i ilustracji) przedzielonych prostymi separatorami, przeważnie po prostu odstępami - jak w dalekopisie; tekst pisany od brzegu do brzegu wypełniał całe strony rozdzielony pustymi wierszami; cytuję: 'w najlepszym razie przypominał wyświetlane na cementowej ścianie przezrocza'.
</p>

Druga generacja

Nowe techniki

Druga generacja różni się przede wszystkim zastosowaniem innych technik:

• Grafika - strona graficzna staje się integralną częścią kompozycji
  • słowa zastępowane są przez ikony; dotyczy to głównie menu i standardowych odnośników typu 'next', 'prev', 'mail'; charakterystyczne są: menu z podmienianych obrazków
  • pojawiają się kolorowe tła - czasem z powielanych małych ilustracji, lub dużych rozcinanych w tabelach
  • nagłowki zastępują obrazkowe przyciski i banery
  • animowane gify,
• DHTML - internet staje się interactive
  • zaczyna być stosowany javascript i CSS
  • pojawiają się techniki server-side (głównie PHP) oraz flash
• Layout - typografia wkracza do internetu
  • powszechnie stosuje się tabele do układania kolumn, standardowym rozwiązaniem było menu po lewej stronie, a rozwój technik stosowanych do budowy layoutu w zasadzie koncentrował się na pytaniu: 'jak jeszcze możemy wykorzystać tavele'
  • układanie tekstu w kolumny, wcinanie pierwszego wiersza, zachowywanie prawidłowych odstępów

Wady

• elementy interaktywne pojawiają się jako ciekawostka i często są nadużywane, zdarzają się strony ciężkie od grafiki, z nieczytelnym z powodu tła tekstem, powszechnie popełniane są podstawowe błędy dotyczące layoutu, zakłócenie czytelności, graficzne linie poziome, elementy graficzne zastosowane w sposób nieestetyczny, bez dbałości o kompozycję
• rozbudowane ponad miarę javascripty, często wykonywane w sposób zależny od przeglądarki
• nowe techniki są stosowane w sposób bezsensowny: ruchome napisy na pasku stanu, muzyka w tle, której nie da się wyłączyć, ładujące się potwornie długo przyciski w javie lub ciężkie, animowane gify, okna powitalne, niepotrzebne cookies; sprawiało to wrażenie, że webmaster chce się pochwalić zastosowaną przez siebie techniką ale nie potrafi dla niej zanleźć wartościowego zastosowania
• problemy z odmienną interpretacją kodu w obu przeglądarkach, co powodowało, że w rzeczywistości nie było żadnego standardu, w szczególny sposob dotyczyło to javascriptu
• powszechne staje się wykorzystywanie niewłaściwych technik do niewłaściwych zastosowań - najlepszym przykłądem jest tu layout wrzucony w tabelę i wyrównywany przezroczystym gifem.

Zalety

• większa kontrola nad wyglądem strony
• nowe możliwości
• interaktywność

Podsumowanie

Chociaż wcale to nie wynika z powyższego zestawienia zalety zdecydowanie przeważają nad wadami. Znacznie większe możliwości oznaczają także, ze o wiele więcej można popsuć. Ale wreszcie pojawia się dbałość o wizualną stronę internetu, witryny stają się coraz bardziej atrakcyjne zarówno jeśli chodzi o wygląd jak i funkcjonalność. Wciąż dominujący jest model 'z góry na dół', z listą opcji i graficznym menu dla przedstawienia hierarchii informacji - choć zdarzają się ciekawe pomysły widoczna jest przewaga techniki nad kompozycją.

Trzecia generacja

Zasadniczą różnicą jest wyższość projektu nad techniką, która tym razem podporządkowana wyobraźni autorów, jest tak samo narzędziem jak sam komputer.
Użycie metafory i dopracowanie strony wizualnej zbliżają ich do zasad używanych w typografii i grafice użytkowej; takie rozwiązania są możliwe tylko dzięki rozwojowi techniki, ale witryny trzeciej generacji nie są związane z żadną konkretną generacją przeglądarek

Czwarta generacja?

Jak w takim razie będą wygladały strony czwartej generacji?
Przyszłość WWW - jeśli chodzi o technikę - wyznacza XML (XHTML, XSLT, SVG) i coraz większe zastosowanie platform innych niż komputer. Internet przyszłości będzie wszechobecny, zróżnicowany i wieloplatformowy.

Dynamicznie budowane strony (np. przy użyciu CMS), niezależne od medium, z możliwością kontekstowego przeszukiwania treści, dostępne przy użyciu RSS lub budowane przez społeczność (takie jak wikipedia) - mogłyby być stronami następnej generacji.